فرایند تغییر ارزشیابی پایان‌ترم دانشجویان در بخش مراقبت ویژه از شیوه سنتی به شیوه آزمون عملی با ساختار عینی

آموزش بالینی رکن اساسی  پرستاری محسوب می گردد . آزمون بالینی با ساختار عینی، طیف وسیعی از مهارت‌های فنی و اساسی را در موقعیت‌های تجربی ارزیابی می‌کند. هدف این تحقیق تعیین میزان دستیابی به اهداف آموزشی بالینی جهت ارائه مراقبت های صحیح و اصولی  در دانشجویان کارشناسی ارشد پرستاری مراقبت های ویژه بود.  مواد و روش ها: پژوهش حاضر یک مطالعه  نیم تجربی است که به صورت پایلوت اجرا شد. واحدهای مورد پژوهش 12 دانشجوی کارشناسی ارشدپرستاری مراقبت های ویژه در نیمه دوم سال 1396 بودند. هر دو روش ارزشیابی عملی با ساختار عینی و سنتی در ارزیابی پایان ترم در مورد آن‌ها انجام گرفت. اطلاعات از طریق پرسشنامه رضایت سنجی و چک لیست انجام پرسیجر های بالینی پس از تایید روایی و پایایی، جمع آوری شد. نمره نهایی و میزان رضایت دانشجویان دانشجویان براساس نمره کسب شده از دو شیوه مقایسه شد. یافته ها :  87 درصد دانشجویان از روش ارزشیابی عملی با ساختار عینی راضی بودند. دانشجویان از ارزشیابی به شیوه آسپی رضایت بیشتری نسبت به روش سنتی داشتند. اما میانگین نمرات دانشجویان در روش سنتی 52/17بیشتر از روش آسپی27 /16 بود. نتیجه‌گیری:  با توجه به رضایتمندی دانشجویان پرستاری از روش ارزشیابی عملی با ساختار عینی در این مطالعه، به کارگیری آن در دانشکده های پرستاری ضرورت دارد